به شما توصیه می‌کنم انتخابات را رقابتی کنید و نگذارید خمینی‌زدایی به نام شما ثبت شود. آن هم در روزگاری که جهان به فواید راهبرد برد – برد آگاه شده است. بفرمایید ردصلاحیت آقایان خمینی و اشراقی و موسوی بجنوردی که واجد شرایط قانونی‌اند، حرمت گذاشتن به بیت امام است ولی اعتراض آقای هاشمی بی‌احترامی به بیت است؟
گزیده هائی از نامه آقای تاجزاده به آقای خامنه ای:
مسئولیت رسیدگی به صلاحیت داوطلبان به عهده فقهایی است که: همگی منسوب به یک جناحند. خود نامزد همین انتخاباتند. منصوب جنابعالی‌اند و مسئول بررسی صلاحیت ناظران بر رهبر شده‌اند. عضو جامعه مدرسین قم هستند و از نامزدهای خاصی حمایت می‌کنند.
آقای یزدی علاوه بر عضویت در شورای نگهبان و داشتن سمت دبیری جامعه مدرسین یکی از ۳ حکم جناح اصول گرا (یکی از رقبای اصلی انتخابات) برای رفع اختلافاتشان در انتخابات ۷ اسفندماه است.
آقای جنتی به صراحت وجود اقلیت زبان‌دراز (منظور مجتهدان غیراصول‌گرا) را در مجلس خبرگان توطئه خطرناکی می‌خواند با این استدلال که مانع کار اکثریت می‌شوند.
۹۰% داوطلبان تأیید صلاحیت شده اصول گرایند. به این ترتیب اگر تمام نامزدهای غیراصول‌گرا رأی بیاورند حداکثر ۲۰% کرسی‌های خبرگان را در دست خواهند گرفت و اصول‌گراها تحت هر شرایطی و با هر درصدی از آراء صاحب حداقل ۸۰% کرسی‌ها خواهند بود و ریاست آقای یزدی نیز بر خبرگان ادامه خواهد یافت.
عنایت دارید که بسیاری از منتقدان به آن علت نظام سرمایه‌داری را ظالمانه می‌خوانند که ۸۰ تا ۹۰ درصد ثروت جامعه در دستان اقلیتی ۱۰ تا ۱۵ درصدی متمرکز می‌شود. با این قیاس وقتی ۸۰% کرسی‌های مجلسی به یک اقلیت ۱۵ درصدی اختصاص یابد آن انتخابات و آن مجلس را چه باید نامید؟ مجلس عدالت‌بنیان و عدالت‌محور؟
یا جامعه چنان دچار آشفتگی زبانی شده است که ردصلاحیت را احترام گذاشتن و انتقاد به آن را بی‌احترامی به بیت امام می‌خواند؟ آیا شب همان روز است؟ زشت همان زیباست؟ حذف همان جذب است؟ حق‌کشی همان حق‌الناس است؟ آیا کودتای انتخاباتی همان رقابت سالم است؟ حرام‌خواری همان پاک‌دستی است؟ و آیا آقای حدادعادل می‌تواند هستی زبان ما را به غارت برد و به هر واژه‌ای مفهوم ضدخود ببخشد و باطل را حق و حق را باطل جلوه دهد؟
ناصحانه عرض می‌کنم ردصلاحیت سیدحسن آقا خطای فاحش دیگری است به‌ویژه در مرحله تجدیدنظر که فرصت تشخیص قوه استنباط فقهی او وجود دارد و مسئولیت شخص شما در این مورد بسیار سنگین است.
صریح عرض می‌کنم در دنیای کنونی دیگر حتی راهبرد حکومت اکثریت – رعایت حقوق اقلیت پاسخگو نیست چه رسد به حکومت اقلیت – سرکوب حقوق اکثریت. تنها روش خردمندانه، جلب مشارکت همگان، اکثریت و اقلیت است. اما نه فقط در رأی دادن بلکه هم چنین در اداره میهن. تا دیر نشده پرچم راهبرد برد – برد را شما به اهتزاز درآورید و پیشتاز برجام ملی شوید تا همه برای حل مشکلات ایران و بهبود اوضاع ایرانیان پشت سرتان بسیج شوند. کار نیک و صالح زمانه همین و نیک‌نامی نیز در همین اقدام صالح به هنگام است.
سیدمصطفی تاجزاده
بند انفرادی اوین
۱۵ بهمن ماه ۱۳۹۴