یک سال پس از آغاز تظاهرات گسترده ضد دولتی که بغداد و شهر های جنوب عراق را فرا گرفت، هزاران نفر اعتراض کننده در روز یکشنبه به خیابان ها ریختند و خواستار پایان دادن به فساد گسترده در این کشور شدند.
مردم عر اق در ادامه مبارزه خود در طلب سکولاریسم، فساد زدایی و حقوق و آزادی های دموکراتیک خود در خیابان های شهرهای یزرگ کشور تظاهرات کردند.
معترضین در پایتخت و چند شهر در جنوب عراق از جمله نجف، ناصریه و بصره راهپیمایی کردند تا مجددا خواسته های سال گذشته مبتنی بر پایان دادن به فساد سیاستمداران را طلب کنند.
مصطفی حسین، بیست و چند ساله، که در تظاهرات سال گذشته شرکت کرده بود، روز یکشنبه به میدان تحریر (آزادی) بغداد بازگشت و می گفت که وضعیت تغییری نکرده است. وی گفت: “خواسته های ما كه با خون شهدایمان نوشته شدند، هنوز در لیست کار مسئولین می باشند و اجرا نشده اند”.
در اعتراضات سال گذشته که مدت چند ماه ادامه داشت، بیش از پانصد نفر در طی ماهها حرکت که از اکتبر (مهر-آبان) گذشته آغاز شد کشته شدند. بسیاری از آنها مورد اصابت گلوله نیروهای امنیتی عراق قرار گرفتند که از فشنگ رزمی و گاز اشک آور برای پراکنده کردن جمعیت استفاده کردند. در برخی موارد، گلوله های گاز اشک آور به سر تظاهرکنندگان اصابت کرده و آنها را در دم می کشت.
در پی محدودیت های اجتماعی ناشی از شیوع ویروس کرونا، فعالان وادار به لغو راهپیمایی ها و تحصن های خود شدند و در هفته های منتی به اسفند ماه، از شدت اعتراضات کاسته شد.
در پی دستور فرماندهی عملیات بغداد، که هماهنگ کننده نیروهای امنیتی در پایتخت است، در روز یکشنبه از ورود صدها نفر تظاهر کننده از استانهای بابل و دیوانیه به شهرجلوگیری شد.
جوانان عراقی در میدان تحریر (آزادی) بغداد، که کانون جنبش اعتراضی بوده است، تابلوهای عکس قربانیان نیروهای امنیتی عراق را حمل کردند. معترضین چادرها و غرفه های مختلف شامل مواد غذایی، سینما و کتابفروشی برپا کردند.
اضل احمد، 25 ساله و فارغ التحصیل رشته اقتصاد ، گفت: “امروز ما یاد انقلاب اکتبر و به ویژه شهیدان خود را گرامی می داریم. خواسته های ما علیه احزاب فاسد در قدرت و علیه پارلمان شکست خورده می باشند”.
در اکتبر سال گذشته، دهها هزار عراقی، که عمدتا از جوانان بودند، در بغداد و شهرهای جنوبی علیه فساد دولتی، بیکاری و امکانات خدماتی ناکافی و بی کیفیت، راهپیمایی و اعتراض کردند. تظاهرکنندگان، میادین عمومی بغداد را برای ماه ها به اشغال خود درآوردند و اعلام کردند که تا زمان برآورده شدن خواسته هایشان، آنجا را ترک نخواهند کرد.
مراحل نخست این جنبش دارای پیروزی هایی بود. فشار تظاهرکنندگان منجر به استعفای دولت عادل عبدالمهدی شد. در پی ماه ها بن بست سیاسی و پس از آنکه دو نامزد قبلی نتوانستند از حمایت کافی برخوردار شوند، مصطفی الکاظمی در اردیبهشت ماه امسال به نخست وزیری رسید.
الکاظمی با انتصاب فعالان قدیمی جنبش در میان گروه مشاوران نزدیک خود، می خواهد چنین نشان دهد که پاسخگوی خواسته های معترضین است. وی قول داده است که انتخابات زودهنگام که خواسته اصلی معترضان است، در ماه ژوئن آینده (خرداد 1400) برگزار خواهد شد.
با وجود سرکوب شبه نظامیان و دولت، معترضین می گویند که جنبش آنها هنوز زنده است.
احمد می گوید: “ما تنها از طریق این انقلاب می توانیم به اهداف خود برسیم. اگر نتوانیم، عراق را از دست خواهیم داد.”
ترجمه اختصاصی اندیشه نو
تصاویری از تظاهرات در بغداد
تصاویری از تظاهرات امروز در نجف و ناصریه
تصویر زیر ازبصره میباشد
