پیش از این مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در سخنانی خبر از مذاکره با عراق داده بود؛ زمزمه‌هایی که کم‌کم ماهیت جدی به خود گرفته‌اند و اکنون مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر جدید عراق، قصد دارد تا کمتر از دو هفته دیگر پای میز گفت‌وگو با واشنگتن بنشیند. دولت الکاظمی هنوز اسامی هیئتی که قرار است با آمریکایی‌ها مذاکره کنند را اعلام نکرده است، اما او ظاهرا قصد دارد این هیئت را از میان فرماندهان نظامی و امنیتی بلندپایه و همچنین مسئولان وزارت خارجه، وزارت دادگستری، وزارت دارایی، وزارت تجارت و وزارت نفت انتخاب کند. روز گذشته یک منبع سیاسی به روزنامه الشرق‌الاوسط گفت این مذاکرات روزهای دهم و یازدهم ژوئن آغاز می‌شود و در سطحی پایین‌تر از وزرای خارجه دو کشور خواهد بود؛ گروه‌های مذاکره‌کننده به سه گروه سیاسی، اقتصادی و نظامی تقسیم شده‌اند.زمینه اصلی این مذاکرات در دوران عادل عبدالمهدی، سلف الکاظمی چیده شده بود؛ زمانی که ایالات متحده با استفاده از خاک عراق، فرمانده سپاه قدس ایران را ترور کرد و در حقیقت نخست‌وزیر کنونی عراق، این مذاکرات را نیز مانند بقیه چالش‌های پیش‌ِرویش از نظام سابق این کشور به ارث برده است. آمریکا پنج هزار و 200 نیروی نظامی در عراق دارد و بعد از ترور فرمانده سپاه قدس در عراق، پارلمان این کشور رأی به خروج نیروهای خارجی از کشور داد. پیش از این آمریکا تهدید کرده بود اگر عراق چنین درخواستی دارد، باید میلیاردها دلار هزینه‌ای که آمریکا در پایگاه‌های نظامی این کشور انجام داده پرداخت کند، وگرنه تحریم می‌شود اما پمپئو اکنون می‌گوید در مذاکرات آتی واشنگتن و بغداد، موضوع همه‌گیری ویروس کرونا و تأثیر افت چشم‌گیر قیمت نفت بر اقتصاد عراق، همچنین راه‌های تثبیت امنیت این کشور و ممانعت از هدررفتن تلاش‌ها برای مبارزه با داعش، مورد بررسی قرار خواهد گرفت و موضوع حضور نظامی آمریکا در عراق نیز یکی از موضوعات مذاکرات است.همچنین تماس اخیر دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری آمریکا، با الکاظمی و متمرکزشدن بر محدودکردن سلاح در دست دولت و همچنین بحث درباره منفعت عراق و پایبندی آمریکا به تعهدات خود درخصوص آموزش و مسلح‌کردن به این معناست که کاخ سفید خواهان روابط جدیدی با عراق است. احسان الشمری، رئیس مرکز اندیشه سیاسی در عراق، در این‌باره می‌گوید: آمریکا از سال‌ها قبل تمایل داشته با عراق مذاکره کند حتی خود مقامات عراقی معتقد بودند توافق استراتژیک طی سال‌های گذشته به شکل درست اجرائی نشده است و در نتیجه هم عراق و هم آمریکا مایلند این مسئله را حل کنند. این در حالی است که برخی دیگر بر این باورند ایالات متحده قصد دارد با مذاکره استراتژیک، اصولی را برای رابطه طولانی‌مدت و مشخص با عراق وضع کند، به نحوی که هر حکومت جدید در عراق نتواند به‌راحتی از این اصول خارج شود.حامیان الکاظمی به‌ویژه سنی‌ها و کردها معتقدند نتایج این مذاکرات به نفع‌شان خواهد بود؛ به‌ویژه اینکه دشمنان الکاظمی بر او در مسائل خارجی فشار چندانی وارد نمی‌کنند. با وجود این، الکاظمی تلاش می‌کند بغداد را از سیاست‌های خصمانه دور نگه دارد و بین سیاست خارجی مدنظرش هم آمریکا و هم ایران را راضی نگه دارد؛ در این میان کسانی که بالاجبار او را قبول کرده‌اند، بر این باورند توانایی راضی نگه‌داشتن دوستان و دشمنان به صورت هم‌زمان مسئله‌ای است که باید با احتیاط به آن نگریسته شود. مخالفان او در حقیقت تردید دارند مذاکره با آمریکا به نفع عراق باشد.