امروزه شعارهای انقلاب مردمی ۵۷ از جمله عدالت، آزادی و برابری را جز بر دیوارهای پوسیده ادارات دولتی نمی‌توان یافت و واژگانی چون خصوصی سازی و توسعه اقتصادی جایگزین کوخ‌نشنینان و پابرهنگان در ادبیات رسمی حاکم شده است. کار تا آنجا پیش رفته که اگر مستضعفین فراتر از حرکت‌های حداقلی برای رفع نیازهای اولیه‌شان و در جهت تحقق یک زیست جمعی و اخلاقی عادلانه گام بردارند، با برخوردهای قهری و اقتدارگرایانه نیروهای منتفع از شرایط موجود روبه رو می‌شوند.
تجربه چند ساله اخیر نشان داد که اکتفای صرف به صندوق رای بدون پیوند با واقعیت‌ها و امکانات عرصه عمومی و جامعه مدنی، می‌تواند آسیب‌زا و بحران‌آفرین باشد و آن‌ها که آزادی عمل خود را به محدودیت‌های نهاد قدرت گره می‌زنند، تنها می‌توانند همین عملکردها را بازتولید کنند و در نتیجه حضور اصلاح طلبان قدرت محور و بوروکرات در مناصب مختلف به احیای امید در سطح جامعه و رهایی از وضع موجود منجر نمی شود.
۳۵ انجمن دانشجویی درخواست‌دهنده اتحادیه تشکل‌های اسلامی دانشجویان در بیانیه‌ای به مناسبت آغاز سال تحصیلی اعلام کردند به عنوان یک جریان اجتماعی، اصلاح و صلاح خود را در بازگشت به صحن دانشگاه و حفظ آن به عنوان یکی از سنگرهای مقاومت اجتماعی می‌‌جوییم.
متن کامل بیانیه کشوری ۳۵ انجمن دانشجویی درخواست دهنده اتحادیه تشکل‌های اسلامی دانشجویان متحد به مناسبت آغاز سال تحصیلی به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
《قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَهٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَىٰ وَفُرَادَىٰ》
سال تحصیلی جدید را در شرایطی آغاز می‌کنیم که همزمان با تشدید پولی‌سازی خدمات صنفی-رفاهی دانشگاه و کالایی‌سازی آموزش و تصویب شیوه‌نامه‌ی انضباطی ضد دانشجویی، برخوردهای قهرآمیز بر فضای دانشگاه سایه افکنده است تا هزینه‌ی هر نوع کنشگری انتقادی را افزایش دهد.
پدیدآورندگان چنین فضایی به اشتباه گمان می‌کنند که با صدور احکام سنگین علیه فعالان، تشکل‌ها و نشریات دانشجویی منتقد می‌توانند جریان‌های دانشجویی را مرعوب کنند و زیست دانشجویی را به محاق ببرند؛ لذا، 《دانشجویان متحد》 صدور این احکام را علیه فعالان و نهادهای مدنی و دانشجویی مجددا محکوم می‌نماید و صراحتا اعلام می‌کند: مادامی که این رویه‌های ناصواب و غیرقانونی در جریان است و ساختارهای ناکارآمد منتهی به این رویکردها، سیاست‌ها و عملکردها اصلاح نشده است، ادعاهای عدالتخواهانه و فسادستیزانه هیچ کدام از مسئولین وضع موجود، نمی‌تواند مورد اعتماد و توجه مردم قرار گیرد. فقر، فساد و بی‌عدالتی سرنوشت ما نیست و ساکت کردن همه دانشجویان هم نمی‌تواند واقعیات جامعه را تغییر دهد.
آموزش طبقاتی و سهمیه‌های ناعادلانه و نجومی، نفس نظام آموزشی کشور را بند آورده و شکاف‌های اجتماعی را بازتولید کرده‌است. بنا بر آمار اعلام شده توسط مسئولین، تبعیض‌های ساختاری و توسعه نامتوازن موجب شده است تا بیش از ۸۰ درصد از پذیرفته شدگان کنکور به تنها پنج استان اختصاص یابد و دانش‌آموزان مدارس عادی دولتی هیچ سهمی از رتبه‌های برتر کنکور نداشته باشند و از سوی دیگر، با افزایش سهمیه‌های گروهی خاص، عدالت آموزشی بیش از پیش از معنا تهی شود. جالب اینکه همان افرادی که در مراکز تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر این سیاست‌ها را تئوریزه، تصویب و اجرا می‌کنند، خود غالبا از سهامداران و صاحبان مدارس و مراکز آموزشی خصوصی هستند؛ و حال گویا با تصویب شیوه‌نامه‌ی انضباطی ضد دانشجویی در صدد آنند تا با وجود نقض صریح اصول دادرسی منصفانه و منشور حقوق دانشجویی و شهروندی، با هر دانشجوی مزاحمی که از شکل مطلوب ذهنی‌شان فاصله دارد، برخورد کرده و هزینه‌ی هر نوع اعتراضی را بالا ببرند.
ناگفته پیداست که سیاست‌های ضد مردمی تعدیل اقتصادی نه تنها دانشگاه و زیست دانشجویی بلکه تمام ساحت‌های زیست اجتماعی ایرانیان هدف قرار داده است و در این راستا ارزان‌سازی و موقتی‌سازی نیروی کار، مقررات‌زدایی و کاهش چشمگیر قدرت خرید مزدبگیران و فرودستان، زدن چوب حراج بر اموال عمومی مردم به بهانه اجرای اصل ۴۴ قانون اساسی با واگذاری افسارگسیخته مراکز تولیدی به بخش خصوصی و شبه دولتی غیرمولد و رانتی، سال‌هاست که در دستور کار قرار گرفته است و قرائت‌هایی اقتدارگرایانه و وارونه از آزادی، قانون اساسی و دین، در پیوند با یکدیگر درصدد تحمیل سبک خاصی از زیست فردی و اجتماعی بر اقشار مختلف حتی در شخصی‌ترین حوزه‌ها همچون کیفیت پوشش یا حضور در مجامع ورزشی است.
از سوی دیگر، دولت ایالات متحده و رژیم صهیونیستی که با دمیدن در شیپور جنگ‌طلبی به دنبال تضعیف جایگاه اقتصادی ایران، تصاحب بازارهای مصرفی منطقه و فروش تسلیحات نظامی است، زیست روزمره مردم ایران را به مخاطره انداخته اند و برخی از رسانه‌ها و تریبون‌های رسمی از جمله صداوسیما هم‌صدا با نیروهای واپسگرای خارجی، در تلاش اند تا با اشاعه‌ی فردگرایی و مصرف‌گرایی، به عادی‌سازی ناهنجاری‌های اجتماعی از جمله اعتیاد، فقر و فحشا و مشروعیت بخشی به سرکوب بپردازند.
امروزه شعارهای انقلاب مردمی ۵۷ از جمله عدالت، آزادی و برابری را جز بر دیوارهای پوسیده ادارات دولتی نمی‌توان یافت و واژگانی چون خصوصی سازی و توسعه اقتصادی جایگزین کوخ‌نشنینان و پابرهنگان در ادبیات رسمی حاکم شده است. کار تا آنجا پیش رفته که اگر مستضعفین فراتر از حرکت‌های حداقلی برای رفع نیازهای اولیه‌شان و در جهت تحقق یک زیست جمعی و اخلاقی عادلانه گام بردارند، با برخوردهای قهری و اقتدارگرایانه نیروهای منتفع از شرایط موجود روبه رو می‌شوند.
تجربه چند ساله اخیر نشان داد که اکتفای صرف به صندوق رای بدون پیوند با واقعیت‌ها و امکانات عرصه عمومی و جامعه مدنی، می‌تواند آسیب‌زا و بحران‌آفرین باشد و آن‌ها که آزادی عمل خود را به محدودیت‌های نهاد قدرت گره می‌زنند، تنها می‌توانند همین عملکردها را بازتولید کنند و در نتیجه حضور اصلاح طلبان قدرت محور و بوروکرات در مناصب مختلف به احیای امید در سطح جامعه و رهایی از وضع موجود منجر نمی شود.
یک دهه قبل با شناخت فرایندهای استیلاگر داخلی و خارجی تاکید کردیم «امنیت تنها امنیت دولت نیست؛ امنیت انسانی تک تک شهروندان ایرانی است. امنیت برای آحاد مردم باید برقرار شود تا آزاد از ترس و رها از نیاز تحت حمایت قانون زندگی کنند» و این جز با مقاومت حداکثری در برابر پذیرش وضع موجود ممکن نیست و حال در شرایط ناکارامدی ساختارها که به نابودی ایران و از بین رفتن نیروهای اجتماعی خواهد انجامید، ما دانشجویان نیز به عنوان یک جریان اجتماعی، اصلاح و صلاح خود را در بازگشت به صحن دانشگاه و حفظ آن به عنوان یکی از سنگر های مقاومت اجتماعی می‌‌جوییم.
“متحد مقاومت می کنیم”
اسامی تشکل‌های امضاکننده بیانیه:
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی خواه دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران
انجمن اسلامی دانشجویان آزاداندیش علامه طباطبائی تهران
انجمن اسلامی آرمان دانشجویان علم و صنعت تهران
مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه الزهرا تهران
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هنر
انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه زنجان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی سهند تبریز
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه بناب
انجمن دانشجویان ایران اسلامی دانشگاه ارومیه
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
تشکل اسلامی انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه بین الملل امام خمینی
انجمن فرهنگ و تمدن اسلامی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه گلستان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کردستان
انجمن فرهنگ و سیاست دانشگاه رازی کرمانشاه
انجمن اسلامی فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان
انجمن اسلامی دانشجویان ترقی‌خواه دانشگاه علوم پزشکی همدان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه لرستان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهرکرد
انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام دانشگاه یاسوج
انجمن اسلامی دانشگاه هنر اصفهان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه کاشان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه اراک
انجمن اسلامی دانشجویان پیشرو دانشگاه تفرش
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه دامغان
انجمن اسلامی دانشجویان نواندیش دانشگاه فردوسی مشهد
انجمن فرهنگ و سیاست دانشجویان دانشگاه بیرجند
انجمن اسلامی دانشجویان پیرو خط امام(ره) دانشگاه سیستان و بلوچستان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان
مجمع اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه ولی عصر (عج) رفسنجان
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی شیراز
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه خلیج فارس بوشهر
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه هرمزگان
کلمه