«در اعتراض به حکم زندان سه نویسنده»، دیروز دوازدهم مهر ۱۳۹۸ کمیسیون فرهنگی کانون نویسندگان ایران نشست ادبی «عصر شعر» را در خانه‌ی یکی از اعضا برگزار کرد.
این دومین برنامه‌ی فرهنگی بود که به یکی از نویسندگانی که حکم شش سال زندان گرفته‌اند تقدیم شد. برنامه‌ی نخست اول شهریور با عنوان “عصر نقد داستان” برگزار و به رضا خندان (مهابادی) تقدیم شده بود.
نشست فرهنگی روز گذشته که تقدیمی بود به بکتاش آبتین شاعر و فیلمساز و یکی از سه نویسنده‌‌ی محکوم به زندان، در دو بخش انجام شد. بخش نخست “درباره‌ی بکتاش آبتین” بود و سخنران آن حافظ موسوی. بخش دوم ترکیبی از شعرخوانی و سخنرانی بود. در این بخش ابتدا عنایت سمیعی با عنوان “شعر سرنوشت زبان فارسی است” سخنرانی کرد و سپس سعید آرمات و محبوبه ابراهیمی سروده‌های خود را خواندند بعد از آنها فریبرز رییس دانا سخنرانی خود را با عنوان “شعر، شهر و طبقه” آغاز کرد. بعد از آن کبوتر ارشدی، علی اسداللهی و علیرضا عباسی به شعرخوانی پرداختند.
مجری برنامه روزبه سوهانی بود که با قرائت شعری از محمد مختاری برنامه را آغاز کرد. سپس به معرفی بکتاش آبتین و آثارش پرداخت و در ادامه از حافظ موسوی برای سخنرانی دعوت کرد. حافظ سخنان خود در باره‌ی بکتاش را در چند جنبه پیش برد: بکتاش به عنوان یک دوست؛ شاعر؛ فیلمساز و عضو کانون نویسندگان ایران و به تشریح و تعریف هر یک از این جنبه‌ها پرداخت و در همه‌ی آنها بکتاش را موثر و کارآمد خواند.
پس از پایان سخنان حافظ موسوی، بکتاش آبتین پشت تریبون قرار گرفت و ضمن تشکر از حضار و کمیسیون فرهنگی از تاثیر عمیق کانون نویسندگان ایران بر زندگی شخصی و حرفه‌ای‌اش سخن گفت و سپس چند سروده‌ی خود را خواند.
بخش دوم برنامه با سخنرانی عنایت سمیعی آغاز شد. او با پرداختن به گزاره‌ی شعر سیاسی و اجتماعی، به تشریح و تبیین مختصات شعر اجتماعی پرداخت و گفته‌های خود را با ذکر مثال‌هایی از شعر فروغ پی گرفت.
او هم چنین در سخنان‌اش با نگاهی به تاریخ، توجه خود را به دوران سلطنت صفویان معطوف ساخت و به نقش قدرت در سرنوشت شعر فارسی در مواجهه با چنین برخوردی اشاره کرد.
سمیعی در ادامه با بررسی مختصات شعر مشروطه به سراغ شعر ققنوس رفت و از شکل و نگاه نیما به پدیده‌های اجتماعی سخن گفت و اهمیت وی را در ایجاد تغییرات بنیادین در آن چه شعر اجتماعی قلمداد می‌شده دانست.
او در ادامه به آسیب حاصل از کاربست بدون تفکر و تامل نظریه‌های ادبی پرداخت.
سپس سعید آرمات شاعر اهل جنوب سروده‌‌ای بلند خواند و پس از او محبوبه ابراهیمی شاعر اهل شمال دو قطعه از شعرهایش را قرائت کرد.
سخنران دوم این بخش فریبرز رییس دانا بود که با عنوان«شعر، شهر و طبقه» سخنرانی کرد و صحبت‌هایش را با اشاره به اهمیت آزادی به منظور نشوونما یافتن هنر و ادبیات آغاز کرد و این حضور و بروز را ضروری و بسیار مهم دانست.
وی در ادامه به توزیع نابرابر ثروت در میان اقشار جامعه سخن گفت و به ریخت‌شناسی شعر از مجرای چنین ساختار اقتصادی پرداخت و تاثیر چنین رفتاری را در سرنوشت ادبیات و هنر بررسی کرد.
رییس دانا شاعر را حامل رسالتی اجتماعی برای روشنگری و آگاهی‌بخشی دانست. او با اشاره به گفته‌های برشت، گفت که ادبیات نباید مقولات را بازنمایی کند بلکه می‌بایست آنها را فرانمایی کند و با شعری از سعید سلطان پور به گفتار خود پایان داد.
برنامه با پذیرایی از حاضران پایان گرفت.
(متن سخنرانی‌ها و شعرخوانی‌ها به زودی منتشر می‌شود)
#کانون_نویسندگان_ایران [1]