پیش در آمد:
21 مین کنفرانس بین المللی سیاسی برای مقابله با تغییرات محیط زیست به مدت دو روز در پاریس از فردا 30 دسامبر 2015 برگزار خواهد شد. اولین واکنش سیاسی بین المللی به تغییرات آب و هوائی در ریو معروف به کنفرانس زمین ریو در سال 1992 برگزار شد. این کنوانسیون تلاش کرد با تطبیق چهارچوب ارائه شده در سازمان ملل متحد تحت عنوان مصوبات سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوائی (UNFCCC)، چهارچوبی را برای مقابله با تاثیرات مخرب گازهای گلخانه ای و جلوگیری ار دخالت خطرناک انسانی در سیستم آب و هوائی ایجاد کند. در 21 مارس سال 1994 مصوبات سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوائی (UNFCCC) لازم الاجرا شد و در حال حاضر 195 عضو این نهاد بین المللی میباشند.
هدف اصلی این کنفرانسهای سالیانه بررسی عملکرد اعضا و کشورها در ارتباط با تصمیمات کنوانسیون میباشد. اولین کنفرانس نهادها (COP) در سال 1995 در برلین برگزار شد و از آن به بعد ما شاهد برگزاری سالیانه این اجلاس هستیم. برخی از این کنوانسیونهای سالیانه به علت تصمیمات مهمی که در آنها گرفته شده است بسیار پر اهمیت هستند از جمله کنفرانس سوم که به کنفرانس کیوتو معروف شد. در آن کنفرانس اروپا پیشنهاد کاهش 15 درصدی گازهای گلخانه ای را داد و در مقابل آن ایالات متحده خواهان عدم تغییر در مصرف گازهای گلخانه ای شد. در نهایت تصمیم بر این شد که کشورهای پیشرفته صنعتی 5.2 در صد کاهش در مصرف گازهای گلخانه ای خود نسبت به مصرف آنها در سال 1990 در بین سالهای 2008-2013 داشته باشند. در صورتیکه در گزارشهای داخلی دولتهای این کشورها در سال 1990 پیشنهاد شده بود که میزان کاهش گازهای گلخانه ای باید حدود 60 در صد باشد. در کنفرانس 11 که دردسامبر 2005 در مونترال برگزار شد، تصمیم گرفته شد که قرارداد کیوتو را تمدید کنند و در ضمن در صد کاهش گازهای گلخانه ای را بیشتر کنند. در کنفرانس 15 که در کپنهاگ دانمارک در سال 2009 برگزار شد، متاسفانه کشورهای پیشرفته صنعتی و نیز ایالات متحده آمریکا به معاهده کیوتو پایبند نماندند و در انتها هیچ تعهد قانونی نسبت یه اجرای تعهدات کاهش گازهای گلخانه ای از طرف کشورهای پیشرفته بدست نیامد.
در 21 مین کنفرانس موارد اصلی بحث حول محورهای تولید انرژیهای تجدید پذیر و کاهش تولید سوختهای فسیلی به همراه کنترل افزایش دمای زمین به زیر 2 درجه سانتیگراد خواهد بود. قبل از تشکیل کنفرانس 21 کنفرانس مردم جهان در مورد تغییرات آب و هوائی توسط فراخوان اوو مورالس رئیس جمهور ترقیخواه بولیوی و با حضور کسترده سازمانهای مردمی در بولیوی برگزار گردید. در این کنفرانس که بیش از 30000 نفر از تشکلهای غیر انتفاعی، نمایندگان اتحادیه های کارگری، دانشمندان، و نیز نمایندگان دولتها حضور یافتند موارد مهمی به تصویب رسید. از موارد مهم توافق شده دز این کنفرانس رد تصمیمات کنفرانس کپنهاک در مورد کاهش گازهای گلخانه ای ازطریق پرداخت پول به کشورهائی که با جنگل زدائی و تخریب جنگلهای خود به اصطلاح به کاهش گازهای گلخانه ای کمک کنند، بود. در عوض باید با توقف تولید سوختهای فسیلی باعث کاهش سریع گازهای گلخانه ای شد.
تشکلهای مختلف مردمی از گروههای حفظ محیط زیست و سبز تا گروههای هوادار صلح، ضد جهانی سازی و نیز اتحادیه های کارگری و دانشجوئی با برگزاری تظاهرات در شهرهای مختلف جهان اعتراض و نگرانی خود را نسبت به خطری که آینده بشریت را با تغببرات آب و هوائی تهدید میکند، به رهبران جهان و شرکتهای چند ملیتی بیان میکنند.
حال توجه شما را به ترجمه مطلبی که در ارتباط با گزارشی از این تظاهرات از سایت تله سور میباشد، جلب میکنم.
تله سور [1]
از آنجائیکه هر گونه تظاهراتی در پاریس در آستانه کنفرانس 21 ممنوع شده است، حدود 2300 تظاهرات در نقاط مختلف جهان برای ارسال پیام به رهبران جهان که در کنفرانس آب وهوا پاریس شرکت میکنند، برگزار شد.
صدها هزار نفر در سرتاسر جهان با راهپیمائی، مارش و دیگر شیوه ها در حرکت وسیع تغییرات آب و هوائی در روز یکشنبه در سراسر جهان شرکت کردند و پیام جهانی خود را به رهبران جهان که در کنفرانس تغییرات آب و هوا ی پاریس شرکت میکنند، ارسال کردند.
برنامه های پاریس، برلین، هنگ کنگ، سیدنی و سائوپولو فقط تعداد کمی از 2300 تظاهرات برنامه ریزی شده ای بود که قرار بود در 175 کشور برای فشار وارد کردن به رهبران جهان قبل از برگزاری کنفرانس صورت گیرد.
در پاریس که هر نوع تظاهراتی در پی حمله مرگبار 13 نوامبر ممنوع شده است، حدود 10000 نفر دست در دست هم زنجیره ای وسیعی را در حد فاصل دو مایلی که قرار بود محل راهپیمائی تظاهرکنندگان اقدام جهانی آب و هوا باشد، تشکیل دادند.